Juist die morgen stelde ik mezelf de vraag: wat doe ik eigenlijk voor een ander in mijn dagelijks leven? Tuurlijk, net als de meeste mensen besmeer ik mijn boterhammetje braaf met fairtrade pindakaas. Rond kerst maak ik wat extra’s over aan goede doelen. Maar zelf de handen uit de mouwen steken? Geen tijd. Ik besteed het rechtdoen in mijn leven liever uit, koop het af.
Abraham en Isaak. Hagar en Ismael.
Ik bad ervoor en legde het aan God voor. Vreemd genoeg plopten er gelijk twee bijbelverhalen op in mijn hoofd. Van Abraham en Isaak op de berg Moria en Hagar en Ismael in de woestijn. Abraham moet van God zijn geliefde zoon Isaak offeren. Hoe bizar is dat? Toch doet Abraham precies wat God van hem vraagt. Met pijn in zijn hart, dat wel. Je leest in de Bijbel hoe hij lijdt om Isaak, maar Abraham gaat dat niet uit de weg. Hij blijft nabij, zelfs als Isaak vastgebonden op de brandstapel ligt.